jueves, 2 de enero de 2014

VI

Mirando por la ventana
veo el mar extenderse más allá,
pienso en mis canas.
¡Qué viejo me he hecho ya!

Años pasados, días sin ti.
Siempre te recordaré
hasta que llegue mi fin.

Esa soledad que tuve,
 esas noches pasadas, 
no quiero pensarlo, no.
Solo quiero olvidarlas.
                 Nicolás Álvarez

V


Encerrado en casa
sin ganas de salir
tú me has dejado 
ese sentimiento de morir.

¿Por qué me has 
abandonado?
¿Acaso no te supe tratar?
Si es así, perdóname,
solo te quise amar
                     Nicolás Álvarez.

domingo, 29 de diciembre de 2013

Poema poemoso

Un poema poemoso,
que es muy canoso,
porque lo escribió un oso,
hace muchos días.

Un poema poemoso,
húmedo y mugroso,
porque era un domingo lluvioso,
y nada lo cubría.

Un poema poemoso,
arrugado y borroso,
porque lo tiraron a un foso,
pensando que ya no valía.
                                       Alberto Santín

Esforzo

O ceo non é o límite
loita polo que queres
loita polo que eres
pode que o resultado non sexa seguro
pero non duvides que a paz interior o sexa
desexote o mellor
traballa, se forte, non digas non.
                                                          Juan Albaladejo

Soidade

Temos que estar sós
aproveitar da soidade
estar cun mesmo.
Porque ó final morremos sós
Porque non existen tumbas de dous?
Porque o adeus sintese en vea?
Amamos o que perdimos
queremos o que envenena
                                                                 Juan Albaladejo

II

Sonido en mente
corazón ardiente
lágrimas de gente
tensión presente.
                              Marta Estévez

I

Volver,
a caer.
Volver,
a sufrir.
Salir,
de allí.
Pensar,
en tí.
                      Marta Estévez.